Amman'a son otobüs!
Son işlerimi halledip, alacaklarımı alıp, otele paramı verip çantayı sırtlandım. Havaalanı’nda kalan dinarlarla Starbucks’ta bir kahve, bir sandwich götürdüm. Malum, Hindistan’da aç kalacağız. Biraz ön hazırlık şart. Uçak’ta vaktinda sayılabilecek şekilde, az gecikmeyle kalktı. Asıl bomba ülkeyi yakında göreceğim sanırım. Okumakla, resimlerine bakmakla kavranabileceğini pek sanmadığım bir yer Hindistan. Yaşamak lazım…
Ürdün’e gelince; Sezar’ın hakkını Sezar’a verip, çok etkileyici yerleri olduğunu söylemem lazım. Ama bu ülkenin genel olarak üzerimde aşırı bir etki bıraktığını da söyleyemem. Belki de daha önce de söylediğim gibi, Ortadoğu bizden çok da farklı değil ve ummadığım şeyler görmedim. Yine de her görülen ülke gibi gördüğüme de memnunum. Belki hayatta yolum bir daha hiç düşmeyecek buralara, ama herşey kafamda…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder