17 Eylül 2009 Perşembe

Nepal Yolu

Tahmin edeceğiniz üzere sabah erken kalkıp otobüsün kalktığı yeri buldum. Kahvaltı da dahilmiş. İki tost ekmeğinin arasına bir tane yumurta kırıp getirdiler, bir de sütlü çay. Eh, bilete dahil, sokağa atacak halimiz yok. Afiyetle yedim.

Otobüs geldi, benim numara 32. Bindim. Arkaya kadar yürüdüm, 32 yok. Sordum. Şöförün kabini var, koltuğunun etrafında da minderler. Adam orayı gösterince kan beynime sıçradı. Çıkıştım tabi. Sen sessiz ol gibilerinden arkaya aldı beni. O kabine altı tane Japon sığdırdı adam. Eskiden magirus dolmuşlarda çocukları para konulan ortadaki yere oturturlardı İstanbul’da. Japonlar o pozisyonda 12 saat yol gittiler. Görünce benim kalbim sıkıştı. Günahı boynuma ama orda gitmeye kalksaydım varamazdım sınıra.

Güzel yerime oturduktan sonra yola koyulduk. Sekiz saat sürmesi gerekiyordu yolumuzun, ama oniki saat sürdü. Gorakhpur şehrinde gösteri yürüyüşüne denk geldik (kesin komünisttiler!). Adamlar yol kesti vallaha, geçirtmediler bizi. Sınıra yaklaşınca da baktık Habur sınır kapısı gibi. Bir türlü varamıyoruz. Kamyonlar bekleşiyor. Yolu da kapatmışlar. Dört saat rötarla ulaştık sınır kapısına. Ben işlemler sabah sanıyordum, akşamdan geçecekmişiz sınırı. O yoldan sonra formları doldurduk, allahtan fotoğraf varmış, yapıştırdık, 25$ verdik. Başladık beklemeye. Güleç memur sağolsun, oldukça ağırkanlı şekilde yapıştırdı vizeleri. Pasaportları verirken de herkesin adını doğru telaffuz etmeye çalıştı. Bu da biraz zaman alıyor tabi. Herkes yorgunluktan ölmüş, memurun isimleri doğru telaffuz edip, “welcome to Nepal” demesini bekliyor. Allah için sempatik adamdı. Geceyarısı bile mizah anlayışından hiçbirşey kaybetmemişti.

Otel diye bir yere soktular bizi. Köpek bağlasan durmaz. Ama otobüs, kuyruk, gösteri falan derken, düşen düştüğü yerde kaldı. Tahmin edeceğiniz üzere sabahın altısında yerel Kathmandu otobüsü geldi. Minibüs daha doğru. Ben de boy 1,50 olmasına rağmen dizler sığmıyor. 280 km yolu da dokuz saatte katettik. Bayıldık bayılacaz derken Katmandu’ya vardık. Daha önce gidenlerimizin yazdığı üzere, Hindistan’dan sonra nefes aldık biraz. Turlayıp oteli de bulduk. Sonra baktım her yerde bar var, bira var. Kanım ısındı buraya şimdiden…

2 yorum:

  1. Taj mahal kartı geldi bugün en azından posta sistemi çalışıyormus hindu abilerin.

    nepal kesin hinidistandan sonra rahatlatıcı olacaktır, iyi dinlen daha delhiye geri dönüşü var.

    YanıtlaSil
  2. Efecim sen birayı buldun orda ,sakın seyahati orda tamamlamayasın ????Antibiotigin üstüne bira içen adamsın sonucta ,dansöze karşı :))

    YanıtlaSil